ਕੁੱਕੜ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕੁੱਕੜ (ਨਾਂ,ਪੁ) ਸਵੇਰ ਸਮੇਂ ਬਾਂਗ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਇੱਕ ਪੰਖੇਰੂ

ਕੁੱਕੜ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕੁੱਕੜ [ਨਾਂਪੁ] ਸਵੇਰੇ ਬਾਂਗ ਦੇਣ ਵਾਲ਼ਾ ਇੱਕ ਪਾਲਤੂ ਪੰਛੀ, ਮੁਰਗ਼ਾ

ਕੁੱਕੜ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਕੁੱਕੜ ਦੇਖੋ, ਕੁਕਟ—ਕੁਕਟੀ.

ਕੁੱਕੜ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਸ਼ਵ ਕੋਸ਼–ਜਿਲਦ ਸੱਤਵੀਂ, ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ ਪੰਜਾਬ

ਕੁੱਕੜ : ਇਹ ਫੇਜ਼ੀਐਨਡੀ ਕੁਲ ਦਾ ਮੀਟ, ਅੰਡੇ ਅਤੇ ਖੰਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪਾਲਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਪੰਛੀ ਹੈ। ਇਹ ਕੁੱਕੜ, ਲਾਲ ਜੰਗਲੀ ਕੁੱਕੜ, ਗੈਲਸ ਗੈਲਸ (Gallus gallus) ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਮਾਦਾ ਮੀਟ ਅਤੇ ਅੰਡਿਆਂ ਲਈ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਵਪਾਰਕ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮਾਹਰਾਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅਨੇਕਾਂ ਨਸਲਾਂ ਅਤੇ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਪ੍ਰੋਢ ਨਰ ਬਹੁਤ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਬਹੁਤੇ ਨਾਬਾਲਗ਼ ਨਰਾਂ ਨੂੰ ਖੱਸੀ ਕਰਕੇ ਮੀਟ-ਕਿਸਮ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੇਪੱਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਮੀਟ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਲਵੇ ਮੁਰਗਿਆਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰਾਇਲਰ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।

ਕੁੱਕੜਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਸਮਾਂ ਸਾਰਨੀ ਵਿਚ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।

ਪਾਲਤੂ ਕੁੱਕੜਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਚੰਗੀਆਂ ਨਸਲਾਂ

          ਹ. ਪੁ.––ਐਨ. ਬ੍ਰਿ. ਮਾ. 4 : 257 ; ਮੈਕ. ਐਨ. ਸ. ਟ. 3 : 58

ਕੁੱਕੜ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ ਜਿਲਦ ਪਹਿਲੀ (ੳ ਤੋਂ ਕ)

ਕੁੱਕੜ, (ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ : कुक्कड़; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ : कुक्कुट) \ ਪੁਲਿੰਗ : ੧. ਇੱਕ ਪਰਸਿੱਧ ਪੰਖੇਰੂ, ਮੁਰਗਾ; ੨. ਬਹੁਤ ਬੁੱਢਾ, ਧੌਲੇ ਵਾਲਾਂ ਵਾਲਾ

–ਕੁੱਕੜ ਉਡਾਰੀ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ : ੧. ਮੁਰਗੇ ਦੀ ਉੜਾਨ; ੨. ਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਫਾਸਲਾ ਜਿੱਥੇ ਤੱਕ ਮੁਰਗਾ ਉਡਾਰੀ ਮਾਰ ਕੇ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

–ਕੁੱਕੜ ਖੇਹ ਉੜਾਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਤੇ ਪਾਈ, ਅਖੌਤ : ਮੂਰਖ ਆਦਮੀ ਆਪਣਾ ਨੁਕਸਾਨ ਆਪੇ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਬੇਸਮਝ ਆਪਣੀ ਬਦਨਾਮੀ ਆਪ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ

–ਕੁੱਕੜ ਖੋਹੀ ਕਰਨਾ, ਮੁਹਾਵਰਾ: ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਕੁੱਕੜਾਂ ਵਾਂਙੂ ਲੜਦੇ ਹੋਏ ਖੋਹਣਾ, ਬੋਦਾ ਖੋਹੀ ਕਰਨਾ, ਮੁਰਗ਼ਿਆਂ ਵਾਂਙੂ ਖੋਹਮਖੋਹੀ ਕਰਨਾ

–ਕੁੱਕੜ ਦਿਲਾ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਥੋੜਾ-ਦਿਲਾ, ਬੁਜ਼ਦਿਲ, ਕਾਇਰ

–ਕੁੱਕੜ ਬਾਂਗੇ, ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਸਵੇਰ : ‘ਕੁਕੜ ਬਾਂਗੇ ਸੂਰਿਆ ਤੂੰ ਓਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ’    (ਚਾਤ੍ਰਿਕ)

–ਕੁੱਕੜ ਬੁੰਡੀ, (ਪੋਠੋਹਾਰੀ) / ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ : ਕੁਕੜ ਦੀ ਪੂੰਛ ਵਰਗੀ (ਦਾਹੜੀ)

–ਕੁੱਕੜ ਵੇਲਾ, (ਲਹਿੰਦੀ) / ਪੁਲਿੰਗ : ਸਵੇਰਾ, ਉਹ ਵਕਤ ਜਦੋਂ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਕੁੱਕੜ ਬਾਂਗ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲਾ