ਚੀਰ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਚੀਰ (ਨਾਂ,ਪੁ) ਸਿਰ ਦੇ ਵਾਲਾਂ ਨੂੰ ਨਖੇੜਨ ਲਈ ਮੱਥੇ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿਚਕਾਰ ਬਣਾਈ ਲੀਕ

ਚੀਰ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਚੀਰ [ਨਾਂਪੁ] ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਫੜ ਕੇ ਚੀਰਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲ਼ਾ ਸਾਗ ਆਦਿ; ਸਿਰ ਦੇ ਵਾਲ਼ਾਂ ਦੀ ਬਣਾ-ਸੰਵਾਰ ਕੇ ਕੀਤੀ ਦੋ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡ

ਚੀਰ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਚੀਰ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਚੀਰਨ ਦਾ ਚਿੰਨ੍ਹ । ੨ ਸੰ. ਵਸਤ੍ਰ. “ਕਾਇਆ ਕਚੀ, ਕਚਾ ਚੀਰ ਹੰਢਾਏ.” (ਮਾਝ ਅ: ਮ: ੩) ੩ ਬਿਰਛ ਦੀ ਛਿੱਲ। ੪ ਗਊ ਦਾ ਥਣ । ੫ ਫ਼ਾ ਵਿ—ਦਿਲੇਰ. ਦਿਲਾਵਰ। ੬ ਵਿਜਈ. ਜਿੱਤਣ ਵਾਲਾ। ੭ ਸੰਗ੍ਯਾ—ਜਿੱਤ. ਫ਼ਤਹ਼। ੮ ਬਜ਼ੁਰਗੀ. “ਜੈ ਚਿਦਰੂਪ ਚਿਰਜੀਵ ਸਦੈਵੀ ਚੀਰ ਨ ਜਾਨਤ ਕੋਇ ਤੁਮਾਰੀ.” (ਸਲੋਹ)

ਚੀਰ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਚੀਰ      ਦੇਖੋ, ‘ਚੀਰ ਸਿੰਗਾਰ’