ਤੁਰੀ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਤੁਰੀ (ਨਾਂ,ਇ) ਥੋਮ ਦੀ ਫਾੜੀ

ਤੁਰੀ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਤੁਰੀ [ਨਾਂਇ] ਘੋੜੀ; ਤੂਤੀ, ਬਿਗਲ; ਥੋਮ ਦੀ ਫਾੜੀ; ਕੇਸਰ ਦੇ ਫੁੱਲ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ

ਤੁਰੀ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਤੁਰੀ. ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਜੁਲਾਹੇ ਦੀ ਕੁੱਚ. “ਤੁਰੀ ਨਾਰਿ ਕੀ ਛੋਡੀ ਬਾਤਾ.” (ਗੌਂਡ ਕਬੀਰ) ਕੁੱਚ ਅਤੇ ਨਾਰਿ (ਨਲਕੀ) ਦਾ ਨਾਉਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ। ੨ ਸੰ. ਤੁਰਗੀ. ਘੋੜੀ. “ਇਕ ਤਾਜਨਿ ਤੁਰੀ ਚੰਗੇਰੀ.” (ਧਨਾ ਧੰਨਾ) “ਹਰਿਰੰਗੁ ਤੁਰੀ ਚੜਾਇਆ.” (ਵਡ ਮ: ੪ ਘੋੜੀਆਂ) ੩ ਤੁਰੀਯ (ਚੌਥੀ) ਅਵਸਥਾ. “ਗੁਰੁ ਚੇਲੇ ਵੀਵਾਹੁ ਤੁਰੀ ਚੜਾਇਆ.” (ਭਾਗੁ) ਇਸ ਤੁਕ ਵਿੱਚ ਤੁਰੀ ਦੇ ਦੋ ਅਰਥ ਹਨ—ਘੋੜੀ ਅਤੇ ਤੁਰੀਯ ਅਵਸਥਾ, ਵੀਵਾਹੁ ਦਾ ਅਰਥ ਸੰਬੰਧ ਹੈ। ੪ ਦੇਖੋ, ਤੁਰਮ, ਤੁਰਰੀ ਅਤੇ ਤੁਰ੍ਹੀ.

ਤੁਰੀ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਤੁਰੀ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤੁਰਗ:। ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ ਤੁਰਅ। ਪੁ. ਪੰਜਾਬੀ ਤੁਰਾ। ਇਸਤ੍ਰੀ ਲਿੰਗ , ਤੁਰੀ। ਬਹੁ ਬਚਨ , ਤੁਰੇ) ਘੋੜੀ।         

ਦੇਖੋ, ‘ਤੁਰੀ ਬਿਸੀਆਰ’