ਤੜ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਤੜ (ਨਾਂ,ਇ) ਕਿਸੇ ਭਾਰੀ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਸਿਓਂ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਬਾਂਸ, ਡੰਡੇ, ਜਾਂ ਲੋਹੇ ਦੀ ਮੋਟੀ ਛੜ ਨਾਲ ਦਿੱਤੀ ਅੜੇਸ

ਤੜ ਸਰੋਤ : ਗੁਰੁਸ਼ਬਦ ਰਤਨਾਕਾਰ ਮਹਾਨ ਕੋਸ਼, ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਤੜ. ਕ੍ਰਿ. ਵਿ—ਝਟ. ਤੁਰੰਤ. ਫੌਰਨ. “ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਉਤਰੈ ਹਰਿ ਸਾਂਤਿ ਤੜ ਆਵੈ.” (ਮ: ੪ ਵਾਰ ਬਿਲਾ) “ਤੜ ਸੁਣਿਆ ਸਭਤੁ ਜਗਤ ਵਿਚਿ.” (ਮ: ੪ ਵਾਰ ਗਉ ੧) ੨ ਮਰਾ. ਸੰਗ੍ਯਾ—ਕਿਨਾਰਾ. ਤਟ। ੩ ਸਮਾਪਤੀ. ਅੰਤ। ੪ ਸਿੰਧੀ. ਤਡ. ਸਹਾਰਾ. ਓਟ। ੫ ਸਿੰਧੀ. ਤੜ. ਸਨਾਨ (ਇਸਨਾਨ). ੬ ਸਨਾਨ ਦਾ ਘਾਟ । ੭ ਅਨੁ—ਤੜ ਤੜ ਸ਼ਬਦ. ਤੜਕਾਰ. ਜਿਵੇਂ—ਦਾਣੇ ਤੜ ਤੜ ਭੁਜਦੇ ਹਨ. ਬੰਦੂਕਾਂ ਤੜ ਤੜ ਚਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ.

ਤੜ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਤੜ (ਕ੍ਰਿ. ਵਿ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਤਤੑ=ਤਿਸ ਕਰ ਕੇ, ਓਦੋਂ, ਤਦੋਂ , ਤਦ ਤੋਂ। ਪੰਜਾਬੀ ਤਤ , ਤਟ , ਤੜ=ਓਸੇ ਵੇਲੇ) ਝਟ ਪਟ , ਤਾਬੜ ਤੋੜ। ਯਥਾ-‘ਤੜ ਸੁਣਿਆ ਸਭਤੁ ਜਗਤ ਵਿਚਿ’।