ਮੇਰ ਸਰੋਤ : ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਸ਼ (ਸਕੂਲ ਪੱਧਰ), ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਬਿਊਰੋ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ।

ਮੇਰ [ਨਾਂਇ] ਕਬਜ਼ਾ , ਕਬਜ਼ੇ ਦਾ ਭਾਵ, ਮਾਲਕੀ ਦਾ ਭਾਵ

ਮੇਰ ਸਰੋਤ : ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਕੋਸ਼ (ਸ਼੍ਰੀਮਹਿਤ ਪੰਡਿਤ ਗਿਆਨੀ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਤ), ਡਾ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਤ ਕੇਂਦਰ, ਦੇਹਰਾਦੂਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ

ਮੇਰ (ਸੰ.। ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਮੇਰੂ=ਸੁਮੇਰ ਪਰਬਤ)।

੧. ਸੁਮੇਰ ਪਰਬਤ।   ਦੇਖੋ , ‘ਮੇਰਾਣੁ’

੨. ਮੰਦ੍ਰ ਯਾ ਮੰਤ੍ਰਾਚਲ ਪਹਾੜ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਾਧਾਣਾ ਬਣਾ ਕੇ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਰਿੜਕਿਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈ। ਯਥਾ-‘ਜਿਨਿ ਸਮੁੰਦੁ ਵਿਰੋਲਿਆ ਕਰਿ ਮੇਰੁ ਮਧਾਣੁ’।

੩. ਪਹਾੜ, ਕੋਈ ਪਹਾੜ।         ਦੇਖੋ, ‘ਮੇਰਾਂ ’

੪. (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਮੇਰੂ=ਮਾਲਾ ਦਾ ਵੱਡਾ ਮਣਕਾ) ਮਾਲਾ ਦਾ ਵੱਡਾ ਮਣਕਾ। ਯਥਾ-‘ਤੂੰ ਗੰਠੀ ਮੇਰੁ ਸਿਰਿ ਤੂੰ ਹੈ’।

੫. (ਮੇਰੂ=ਮਾਲਾ ਦਾ ਵੱਡਾ ਮਣਕਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੂ ਦਾ ਅਰਥ ਸ਼ਿਰੋਮਣੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ) ਸ਼ਿਰਮੋਣੀ। ਯਥਾ-‘ਮੇਰ ਸੁਮੇਰ ਮੋਰ ਬਹੁ ਨਾਚੈ ’ (ਜਿਵੇਂ) ਸਰੋਮਣਿ ਸੁਮੇਰ ਪਰ ਮੋਰ ਨਚਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਝੁਕ ਕੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਘਣੇ ਬਦਲ। ਤਥਾ-‘ਨਾਨਕ ਮੇਰੁ ਸਰੀਰ ਕਾ ਇਕੁ ਰਥੁ ਇਕੁ ਰਥਵਾਹੁ’। ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਆਖਦੇ ਹਨ : ਸਰੀਰ ਦਾ (ਮੇਰੁ ਸਿਰੋਮਣਿ (ਜੀਵਾਤਮਾ) ਦਾ ਰਥ ਤੇ ਇਕ ਰਥਵਾਹੀ ਹੈ।)             ਦੇਖੋ, ‘ਮੇਰ ਸਰ ’

੬. (ਪੰਜਾਬੀ ਮੇਰਾ ਤੋਂ ਸੰਗਯਾ ਬਣਾਂਦੇ ਹਨ ਮੇਰ) ਮੇਰਾ ਪਨ , ਮਮਤਾ। ਯਥਾ-‘ਮੇਰ ਤੇਰ ਜਬ ਇਨਹਿ ਚੁਕਾਈ’।

੭. ਉਪਰੋਂ। ਦੇਖੋ, ‘ਮੇਰ ਚਚਾ ਗੁਨ ਰੇ’